สิ่งที่จะพูดต่อไปนี้ไม่ใช่เพื่อให้ทุกคน ไม่ได้ให้ทุกคนอ่านแล้วตัดพ้อครับ แต่ให้ทุกคนรู้ความจริงเกี่ยวกับชีวิต ชีวิตของเราไม่มีอะไรแน่นอน เรื่องการทำงานก็เหมือนกัน แม้ว่าหน้าที่การงานเราอาจจะมั่นคง เก้าอี้เราอาจจะมั่นคง อยู่ในบริษัทที่มั่นคง แต่ตัวของเราก็ไม่เคยมั่นคง มีอารมณ์แปรเปลี่ยน มีดีมีร้าย มีเ จ็บ มี ป่ว ย หรือใครจะบอกว่าไม่จริง
เพราะฉะนั้นวันหนึ่งเราก็ต้องออกจากงานของเรา ไม่เจอวิกฤตทางบริษัทก็จะวิกฤตในตัวเองในที่สุดก็ต้องเป็นคนว่างงาน ฉะนั้นวันนี้เรามาดูวิธีเตรียมตัว หากต้องตกงานดีไหมครับ
การทำงานจะมีการกำหนดอายุของคนที่จะมาทำงานเคยสังเกตมั้ยเวลาที่ไหนประกาศรับสมัครงาน เขาจะบอกเราว่า ต้องการคนมีวุฒิเท่าไหร่ ต้องการประสบการณ์กี่ปี และบอกลักษณะงาน แต่มีคุณสมบัติข้อนึง ที่บางคนไม่เคยนึกถึงคือ อายุ
สังเกตมั้ย บริษัท ห้างร้านต่างๆนอกจากเขาจะบอกคุณสมบัติต่างๆ แล้ว เขายังระบุเรื่องอายุด้วย เช่น ต้องการคนอายุ 20-35 ปีต้องการคนอายุ 25-40 ปี ส่วนใหญ่ Maximum จะอยู่ที่อายุไม่เกิน 40 ปี ล่าสุด ผมเห็นข่าวรับสมัครคนงาน ไปทำการเกษตรที่ต่างประเทศอย่างถูกต้องตามกฎหมาย เขาบอกว่าต้องการคนอายุ 25-40 ปี ผมคิดในใจ เราหมดสิทธิ์ เรา 41 ละ มันทำให้ผมคิดว่า
เราเคยถามตัวเองมั้ยว่าตกงานตอนอายุ 40-50 จะทำยังไงชีวิตจะไปต่อยังไง จะเอาอะไรกิน เ ด็ กจบใหม่ไม่ค่อยคิด คนอายุ 30 ไม่ค่อยคิด พวกเขา บางคน รู้เพียงว่าวันนี้มีความสุขดี สิ้นเดือนก็ได้เงินออกเที่ยวสังสรรค์ ใช้ชีวิตฟุ่มเฟือย วิ่งตามกระแสนิยมต่างๆ มีรูปแบบชีวิตเหมือนคนอีกจำนวนมาก
ตื่นมาไปทำงาน เลิกงานนั่งล้อมวงกิน เ บี ย ร์ เ ม า กลับบ้าน นอน ตื่น มาไปทำงาน เสาร์อาทิตย์หาที่เที่ยว เงินเดือนออกฉลองได้รับโบนัสฉลอง สิบปีก็ยังคงใช้ชีวิตแบบนี้ ทำแบบนี้มาโดยตลอด วิถีชีวิตเหมือนเดิมมาโดยตลอ ดจนลืมไปว่า อายุมากขึ้นทุกวัน
เวลาเหลือน้อยลงไปทุกวัน และที่สำคัญเด็กรุ่นใหม่เก่งขึ้นทุกวัน มีแรงงาน มีบัณฑิตเก่งๆ จบใหม่ทุกปีเตรียมใจไว้หรือยัง ตกงานตอนนี้ 40-50 จะไปทำมาหากินอะไรถ้ายัง ชีวิตคุณตกอยู่ใน อั น ต ร า ย แล้ว เดี๋ยวนี้ตกงานง่ายมากอาชีพที่ว่ามั่นคงยังตกงานกันระนาว เอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้อีกแล้ว ถ้ายังคงใช้ชีวิตเรื่อยเปื่อยไร้สาระอยู่ คุณจะต้องเจ็บปวดใจ เมื่อวันนั้น
มาถึงอาชีพเดียวไม่เคยพอรา ย ได้ทางเดียวโคตรอันตรา ย ผมเห็นหลา ยคน ตกงานตอนอายุ 40 ชีวิตจบเลย ไปไม่เป็นเลยเพราะไม่เคยคิดเรื่องทำมาหากินไม่เคยหาความรู้เพิ่มเติมไม่คิดจะฝึกฝนอะไรหรือหาช่องทางให้ตัวเอง ถึงกับคิดสั้นยังมีเลยสุดท้ายนี้ ผมเพียงอย ากจะบอกว่า สนใจ ตั้งใจ คิดเรื่องทำมาหากินซะ อะไรก็ไม่แน่นอนหรอกมาเริ่มใหม่ตอนอายุ 40-50 คุณไม่ทันคนที่เขาทำมานานเชี่ยวชาญ และถนัดหรอก
ลองตกงานวันนี้สิ แล้วคิดเปิดร้านลูกชิ้นพรุ่งนี้เลย แค่หาทำเลก็งงแล้ว ทำน้ำจิ้มก็กินไม่ได้แล้ว ที่ซื้อลูกชิ้นยังไม่รู้เลยเลิกสนใจได้แล้วดาราคนไหน มันจะเลิกกับคนไหน ใครจะได้กับใครอย่าเสียเวลาไปตามไป อ่ า น
ไปนั่งวิพากษ์วิจารณ์ชีวิตคนอื่นสนใจที่เรื่องตัวเอง อนาคตตัวเองเถอะ เราทุกคนทุกอาชีพ มีวันหมดอายุ เหมือนหมอนวดตามอาบอบนวดนั่นแหละ แก่แล้วใครจะเอาเด็กสวยๆ เด็ดๆ ใหญ่ๆ เกิดใหม่ทุกวัน เอาอะไรไปสู้เขา ไม่คิดเรื่องทำมาหากินตอนนี้จะคิดตอนไหน จะเริ่มเมื่อไหร่ เดี๋ยวนี้อายุ 40 หลายบริษัทเขาก็ไม่เอาแล้ว
ถ้าคุณไม่เจ๋งจริง หรือมีความสามารถแบบเฉพาะด้านจริงๆเขียนให้ อ่ า น เท่านี้ ใครคิดได้ก็ดีใจด้วย ใครคิดไม่ได้ก็ตัวใครตัวมัน ชีวิตใครชีวิตมันอยู่แล้ว พัฒนาตัวเองซะ เลิกยุ่งเรื่องชาวบ้านซะตั้งใจทำมาหากินดีกว่า คิดไว้ยัง ตกงานตอนแก่จะทำยังไง ทุกบทความของผม เหมาะสำหรับบางคนไม่ใช่ทุกคน แต่ถ้า อ่ า น แล้วชอบ ก็ ส่ ง ต่ อ ให้คนที่คุณรักได้ อ่ า น ด้วย
ขอขอบคุณ blockdit
